Ναι

01 Oct Ναι

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Σ’ ένα γερμανικό στρατόπεδο, δύο άντρες καταδικασμένοι σε θάνατο. Ένας Γερμανός φαιοχίτωνας που αποστάτησε και ένας Εβραίος ράφτης, μοιράζονται το ίδιο κελί την τελευταία νύχτα πριν από την εκτέλεση τους… Στον καθένα από τους δύο, έχουν υποσχεθεί να του χαρίσουν τη ζωή, αν καταφέρει να σκοτώσει τον άλλον κατά τη διάρκεια της νύχτας… Μέσα στην φυλακή αναγκάζονται να βρουν τους όρους ενός διαλόγου, ενός κοινού κώδικα επικοινωνίας και τότε να αντιληφθούν ότι ο εχθρός μπορεί να είναι και φίλος.

Δύο άνθρωποι με τις αποσκευές της ζωής τους γεμάτες διαφορετικές εμπειρίες, προκατάληψεις… επιλογές…συναντώνται, συγκρούονται και σχοινοβατούν πάνω σ’ένα τεντωμένο σχοινί χωρίς δίχτυ ασφαλείας στο χθές…το σήμερα…Διαγράφουν πορείες περίεργες, αναπάντεχες, μέσα στο στερέωμα του ανθρώπινου μεγαλείου. ΝΑΙ, τότε τα πάντα μπορούν να συμβούν!!

από 25 Οκτωβρίου στο Θεατράκι Οινοφύτων
Δημήτρης Θεοδώρου & Ιωάννης Φούκης
Απόδοση – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Θεοδώρου
Φωτισμοί: Γιώργος Γανώσης
Φωτογραφίες: Γωγώ Θανασάκη, Μάκης Βάθης

«ΝΑΙ» είναι η πιο καθαρή, η πιο ειλικρινής, η πιο άμεση λέξη της ανθρώπινης γλώσσας. Ίσως ακόμα και η πιο τρυφερή και γενναιόδωρη. Σε μια εποχή που η λέξη «όχι», έχοντας χάσει τη βαθύτερή της έννοια, γίνεται ένα είδος σφραγίδας θάρρους κι εξυπνάδας και εκείνος, που ανά πάσα στιγμή, δεν λέει «όχι» σε κάτι ή σε κάποιον, κατηγορείται για αδυναμία, δειλία, αβουλία,… το να λέει κάποιος «ΝΑΙ» στον κόσμο, στη ζωή και στους ανθρώπους καταντά μια πράξη δύσκολη, σπάνια, ίσως ακόμα και ηρωικά ηλίθια…

«ΝΑΙ» είναι η λέξη – κλειδί για την ελπίδα. Με τον τρόπο του, λοιπόν, το «ΝΑΙ», είναι ένα έργο ηρωικό.

Οκτώβριος 2019

Γκαμπριέλ Αρού

Ο Γκαμπριέλ Αρού , γνωστός γάλλος συγγραφέας ρώσικης καταγωγής, συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στον εμπλουτισμό της λογοτεχνίας και της δραματουργίας. Ο Αρού είναι ένας ιδεαλιστής, ο οποίος πιστεύει στον άνθρωπο, στο θρίαμβο του καλού και στη δυνατότητα του να φανερωθεί και να νικήσει το συσσωρευμένο μίσος, την πολιτική ύπνωση, την πλάνη, το στείρο φανατισμό και τον κάθε είδους παραλογισμό. Αυτή η ακλόνητη διακήρυξη πίστης στον άνθρωπο, γίνεται μέσα από ένα σκηνικό διάλογο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους απομονωμένους, που αντιμετωπίζουν το παρελθόν και το μέλλον τους… πραγματοποιώντας ένα ταξίδι αυτογνωσίας και κοινωνικής κριτικής.

Είναι ένα έργο σκληρό, ευαίσθητο, ασυμβίβαστο το οποίο αγγίζει το θεατή πολύ βαθιά με τις αλήθειες που ομολογεί. Ο Γκαμπριέλ Αρού βάζει να συναντηθούν δύο άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα κοινό. Εν τούτοις, οι δύο αυτοί άνδρες, οι τόσο αντίθετοι, θα ανακαλύψουν μέσα από τη φοβερή δοκιμασία, που θα υποστούν, αυτό που τους ενώνει. Το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής αποκαλύπτεται καθαρό κάτω από το όραμα ενός έναστρου ουρανού.